พรหมลิขิต??

ชอบละครมากกกกกกค่ะ แต่ Ss2 นี่ทำไมบทพี่จ้อยดูหดหู่จัง โดนพระเอกข่มตลอดเลย ปาของใส่ตลอด ข่มขู่ตลอด ระบายอารมใส่ตลอด แบบไร้เหตุผล ส่วนตัวก็รู้แหละว่าสถานะทาสได้รับการปฎิบัติแบบนี้ก็ถือว่าดีแล้วในยุคนั้น

ผมพึ่งรู้จักเรื่องนี้ผ่านเพื่อนครับ ดูแล้วก็เบื่อๆในตอนแรกแต่พอเข้า alicization ก็ติดใจเข้าครับ ผมเลยไปซื้อนิยายมาอ่านดู เพราะว่าจะได้เก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆด้วย แต่หลังอ่านจบแล้วถามหาเล่มต่อไป เค้าบ

มันจะเป็นประมาณว่าพอ.กับนอ.เจอกันที่งานหนังสือ แล้วพอ.ก็บอกนอ.ว่าที่ห้องมีหนังสือนิยายเยอะเลย นอ.ก็เลยไปที่ห้องพอ.บ่อยมากเพื่อไปอ่านหนังสือนิยาย แล้วพอสักพักพอ.กับนอ.เขาก็เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์กันค่ะ

บางครั้งคุณหนูริดเรียกบ่าวคนสนิทว่า  ไอ้จ้อย,พี่จ้อย หรือบางครั้งก็เรียก จ้อยคำเดียวเฉยๆ

พอเข้าช่วงพรหมลิขิตเต็มตัว กลับกลายเป็นไม่ค่อยสนุก อย่าบอกว่าพึ่งเริ่มเลย บุพเพ สนุกตั้งแต่ Ep 1 แล้ว บทก็ดูแปลก เข้าใจว่าการะเกดพาพูดศัพท์ปัจจุบัน แต่พอพูดเยอะ ๆ ทุกคนละรู้สึกขัดจริง ๆ

เปิดตัวมาอย่างเงียบขรึม เป็นลูกไล่ให้คุณหนูริดฝ่ายเดียว  จนนึกว่าพี่จ้อยจะเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้ว   เพิ่งมาอีพีล่าสุด พี่จ้อยถึงได้พูดเยอะ ได้เล่นมุขกับเขาบ้างซะที ยิ่งเข้าพวกกับอึ่ง เพิ่ม ลงต